... dómarar tapa ekki leikjum

Þegar íþróttir eru annars vegar fer fátt meira í taugarnar á mér en íþróttamenn (eða stuðningsmenn íþróttaliða) sem kenna dómurum um ófarir á vellinum. Það sem verrra er er að maður heyrir eða les svona væl nánast eftir hvern einasta kappleik  nú til dags. Það virðist alltaf vera dómurum að kenna ef lið tapa og nú er oftar en ekki talað um innleiðingu marklínumyndavéla og jafnvel myndavéladómara sem dómarar á vellinum geta ráðfært sig við ef þurfa þykir.

Með þetta í hug átti ég von á holskeflu stöðuuppfærslna á Fésbókinni í gær eftir bikarúrslitaleik minna manna í Liverpool á móti Chelsea þegar Andy Carroll skallaði boltann að því er virtist inn í markið áður en Petr Cech mokaði honum í slá og út. Línudómarinn dæmdi að boltinn hefði ekki farið inn í markið og virtist fullviss í sinni sök. Eflaust var þetta umdeilanleg niðurstaða hjá línuverðinum enda voru honum ekki vandaðar kveðjurnar á Pitcher's sportbarnum hér í Uppsölum þar sem ég sat í hópi góðra vina og horfði á leikinn. 

Liverpool tapaði leiknum með einu marki og það er óumdeilanlegt að hefði þetta verið dæmt mark hefði leikurinn, að öðru óbreyttu, farið 2-2. Það væri því auðvelt fyrir súra Púllara að segja dómarann hafa kostar „okkur“ sigurinn. Ég verð að viðurkenna að miðað við þær endursýningar sem ég hef séð get ég með engu móti verið viss um að boltinn hafi allur verið fyrir innan marklínuna. Kannski var hann það og kannski ekki, en það skiptir engu máli. Það var einfaldlega ekki dómaranum, og enn síður línudómaranum, að kenna að Liverpool tapaði leiknum. Það var eingöngu leikmönnum liðsins að kenna og engum öðrum, nema kannski þjálfaranum. 

Dómarar vinna ekki leiki og dómarar tapa ekki leikjum. Knattspyrnuleikur er 90 mínútur að lengd og þótt það sé ekki langur tími í veraldarsögunni þá er það feykinógur tími til þess að skora einu marki meira en andstæðingarnir gera og munum að eitt mark er allt sem þarf. Liverpool var í lófa lagið að skora fleiri mörk en þeir gerðu það ekki og fyrir vikið áttu þeir ekki skilið að vinna leikinn. Leikmenn Liverpool voru einfaldlega arfaslakir í 60 mínútur í gær og það kostaði þá tvö mörk, mörk sem þeir náðu ekki að vinna upp á þessum 30 mínútum sem þeir gátu eitthvað. 

Miðjumennirnir stóðu sig alls ekki vel og þar var helsti sökudólgurinn Jay Spearing sem verður að taka á sig stóran hluta skammarinnar fyrir bæði mörk Chelsea. Í fyrra markinu gaf hann boltann beint á Juan Mata sem hafði alla miðjuna til að vinna með og gaf svo góða stungusendingu á Ramires sem skoraði. Í seinna markinu „seldi“ Spearing sig og gaf Lampard opið svæði þannig að hann gat auðveldlega gefið boltann á Drogba. Bæði mörkin skrifast að hluta til einnig á varnarmenn  þar sem Enrique hleypti Ramires alltof auðveldlega framhjá sér og Skrtel dekkaði Drogba ekki nógu vel. 

Það var ekki fyrr en Spearing fór út af fyrir Carroll sem Liverpool fór að sýna einhvern lit. Carroll skoraði gull af marki þegar hann lék sér að John Terry og var nálægt að jafna leikinn þegar Cech varði á marklínu. Máski var boltinn allur inn og kannski ekki en eins og ég segi það skiptir ekki máli. Það er ekki við dómarann að sakast að Liverpool tapaði leiknum.

Dómarar vinna ekki leiki og dómarar tapa ekki leikjum og miðað við hversu fáir þeirra Púllara sem ég er með að Fésbók hafa kvartað yfir dómaranum virðist mér sumir vera að átta sig á þessu. Sem er hið besta mál.

Ég læt Gerry og Gangráðana ljúka þessu fyrir mig. YNWA!