Strútarnir í Seðlabankanum

Hún er undarleg þessi árátta hagfræðinga Seðlabankans til þess að stinga hausnum í sandinn og hafna því að verðtryggingin takmarki bit stýrivaxta. Ég hef margoft fjallað um þessi mál í Viðskiptablaði Morgunblaðsins og alltaf fært fyrir því skýr rök, ýmist undir nafni eða ekki, hvernig verðtryggingin dregur úr hvata bankakerfisins til þess að taka mark á skilaboðum þeim sem Seðlabankinn sendir með vaxtabreytingum sínum.

Margir hagfræðingar virðast vera komnir á sömu skoðun, þeir voru ekki margir sammála mér þegar ég byrjaði á þessu kvabbi haustið 2004. Nýjasta dæmið er skýrsla þeirra Gylfa Zoega og Jóns Daníelssonar þar sem þeir segja (fyrsta efnisgrein á s. 4):

 "Kerfi verðtryggingar og fastra vaxta til langs tíma hefur hún gert baráttuna við verðbólguna erfiðari."

Seðlabankinn hefur hins vegar aldrei fengist til þess að viðurkenna að verðtryggingin sé til vandræða en ég tel hana vera stóran hluta af trúverðugleikavanda bankan. Hvernig Ásgeir Daníelsson fær það síðan út að núverandi kerfi sé lánþegum hagkvæmt skil ég ekki, það þarf ekki annað en að reikna dæmið á reiknivélum á vefjum bankanna.

Ég mun einhvern tíma bráðlega fjalla nánar um þessi mál hér á blogginu og fara yfir rök þau sem ég hef fært.

Segir að verðtrygging auki ekki á vanda peningamálastefnunnar

Athugasemdir

[Lúðvík Júlíusson, 11.2.2009 kl. 14:36]

"Það tvöfalda vaxtaróf sem er hér á landi og felst í útbreiddri notkun verðtryggingar í skuldabréfa- og innlánsviðskiptum gerir það að verkum að Seðlabankavextir hér á landi hafa ekki eins ótvíræð áhrif á vaxtastigið í landinu og í sumum öðrum löndum. "(pm2000/4, bls. 41)

 

"Áhrif stýrivaxta bankans á spurn eftir útlánum virðist hins vegar óvissari og koma fram með lengri töf.  Því veldur að líkindum mikið vægi verðtryggingar á lánamarkaðnum þar sem raunávöxtun verðtryggðra liða fylgir ekki stýrivöxtum bankans." (pm2000/4, bls. 44)

Þetta fann ég í Peningamálum, riti Seðlabankans.

Eru þessir menn að reyna að verja sig nú .. eða hver er tilgangurinn?

[Drengur (IP-tala skráð) 11.2.2009 kl. 15:48]

Þrátt fyrir að hafa hlustað af alúð á marga menn útskýra fyrir mér hversvegna Ísland sé eina landið í heiminum sem bæði hefur rennandi vatn og verðtryggingu reynist mér lífsins ómögulegt að sjá nokkurn einasta rökréttan vinkil á þetta fyrirbæri.

[Guðmundur Sverrir Þór, 11.2.2009 kl. 15:50]

Það er spurning. Hitt veit ég, að í öllum þeim samtölum sem ég hef átt við hagfræðinga Seðlabankans í gegnum árin hafa þeir í 99% tilvika verið mjög harðir verðtryggingarsinnar þannig að þessi grein kemur mér ekki á óvart. 

Aðallega finnst mér nú undarlegt að menn skuli ennþá reyna að halda því fram að verðtryggingin sé hagkvæmari fyrir lántaka en óverðtryggt. Það er endalaus þvæla.

[(IP-tala skráð) 12.2.2009 kl. 08:53]

Allir þeir sem eiga sand af seðlum og hafa há laun, vilja hafa verðtryggingu.

Verðtrygging er mikill baggi á þjóðfélaginu, og það var sérlega sláandi að fyrsta skerfið til að afnema  hana var það að taka verðtryggingu af lánum og innistæðum til skamms tíma.  Þannig að nú eru það bara þeir sem hafa efni á að ávaxta fé sitt til lengri tíma sem það geta. Við hin sem höfum ekki efni á að binda sparnað okkar nema í mesta lagi 3 mán í einu, getum ekki lagt okkar innistæðu á verðtryggða reikning, til þess að það sé hægt verður að binda féð til 3 ára minnst.   þetta var enn einn bónusinn fyrir þá efna meiri, á kostnað hinna